Ο λονδρέζος στο 2010 έβγαλε την τέταρτη δισκογραφική του δουλειά. Ο κατά κόσμο Simon Green, πηγαίνει ένα βήμα πιο πέρα τους downbeat πειραματισμούς του. Με φυσικά όργανα σχεδόν όλα παιγμένα από τον ίδιο, και με μια όμορφη φωνή, αυτής της επίσης λονδρέζας Andreya Triana, το γλυκό δένει όμορφα. Ο Bonobo κερδίζει το στοίχημα που οι περισσότεροι δίσκοι της electronica χάνουν, να φτιάξει δηλαδή ευκολομνημόνευτα διαμαντάκια που στροβιλίζονται στο μυαλό και μετά την ακρόαση. Για όλους εμάς που η μουσική δεν αποτελεί βαριεστημένη υπόκρουση τα κυριακάτικα απογεύματα, αυτή η ικανότητα του είναι ευπρόσδεκτη. Ακούστε το "kiara" με το εθιστική μελωδία από βιολί, το "we could forever" με το κιθαριστικό riff και το φλάουτο να συνδιάζονται άψογα με αφρικανικούς ρυθμούς, ταξιδέψτε με τη φωνή της Triana στο "stay the same", και αποχαιρετήστε το 55λεπτό μουσικό παιδί του Εγγλέζου παρέα με το ομότιτλο αριστούργημα...μέχρι να πατήσετε ξανά.. το repeat του cd player.
Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010
Ο λονδρέζος στο 2010 έβγαλε την τέταρτη δισκογραφική του δουλειά. Ο κατά κόσμο Simon Green, πηγαίνει ένα βήμα πιο πέρα τους downbeat πειραματισμούς του. Με φυσικά όργανα σχεδόν όλα παιγμένα από τον ίδιο, και με μια όμορφη φωνή, αυτής της επίσης λονδρέζας Andreya Triana, το γλυκό δένει όμορφα. Ο Bonobo κερδίζει το στοίχημα που οι περισσότεροι δίσκοι της electronica χάνουν, να φτιάξει δηλαδή ευκολομνημόνευτα διαμαντάκια που στροβιλίζονται στο μυαλό και μετά την ακρόαση. Για όλους εμάς που η μουσική δεν αποτελεί βαριεστημένη υπόκρουση τα κυριακάτικα απογεύματα, αυτή η ικανότητα του είναι ευπρόσδεκτη. Ακούστε το "kiara" με το εθιστική μελωδία από βιολί, το "we could forever" με το κιθαριστικό riff και το φλάουτο να συνδιάζονται άψογα με αφρικανικούς ρυθμούς, ταξιδέψτε με τη φωνή της Triana στο "stay the same", και αποχαιρετήστε το 55λεπτό μουσικό παιδί του Εγγλέζου παρέα με το ομότιτλο αριστούργημα...μέχρι να πατήσετε ξανά.. το repeat του cd player.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου