Ένα από τα πιό στυλάτα soul albums που έχω ακούσει και αναμφισβήτητα από τις καλύτερες στιγμές της μαύρης μουσικής των '90ς. Το ντεμπούτο του σε συνεργασία με τον Stuart Mathewman (μουσικός, παραγωγός, μέλος των Sade) είναι σαγηνευτικό από την αρχή ως το τέλος. Φάνκ, silky soul, φωνητικά έντονα επηρεασμένα από Marvin Gaye και Sam Cook, παραγωγή άλλου επιπέδου. Είναι από εκείνες τις ευτυχείς στιγμές που ένας δίσκος παίζει από την αρχή έως το τέλος ξανά και ξανά...είκοσι σχεδόν χρόνια τώρα. Α! και φυσικά έχει ένα από τα κορυφαία opening tracks όλων των εποχών (για να θυμηθώ και το αγαπημένο μου (High Fidelity)).
