The ARCHANDROID

Θεωρήθηκε ένας από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς που πέρασε, και κατά τη γνώμη μου είναι ένας απίστευτα ολοκληρωμένος δίσκος. Επιρροές από Michael Jackson, Stevie Wonder, James Brown και Outkast είναι ολοφάνερες, αλλά και τόσο όμορφα αφομοιώσιμες που δίνουν την απαραίτητη βάση για κάτι πραγματικά ολόφρεσκο. To όλο εγχείρημα γίνεται ακόμη πιο ενδιαφέρον με την κόνσεπτ αισθητική και στιχουργική δημιουργία που διακατέχει το archandroid. Προσωπικά δε έχω ακούσει κάτι ανάλογο να επιχειρείται στη μαύρη μουσική εδώ και δεκαετίες Βέβαια καλά όλα αυτά, αλλά αποτελούν συμπεράσματα της δεύτερης "ανάγνωσης" της δουλειάς της 26-χρονής αμερικανίδας, πρωταρχικά και κυρίως περιέχει μερικά από τα πιο εθιστικά τραγούδια της μαύρης μουσικής της προηγούμενης χρονιάς, Dance or die, Wondaland, Cold war, Faster, Locked inside και Tightrope. Ανεπιφύλαχτα το προτείνω.

Είδα πριν από λίγες ημέρες ένα καταπληκτικό ντοκιμαντέρ με τίτλο "The shock doctrine" βασισμένο στο ομότιτλο βιβλίο της Καναδή δημοσιογράφου Νάομι Κλάιν. Κάνει μια ανάγνωση της ιστορίας των τελευταίων 70 χρόνων και ερμηνεύει γεγονότα παγκόσμιου ενδιαφέροντος κάτω από το πρίσμα της θεωρίας του νομπελίστα Μίλτον Φρίντμαν. Η άποψη του για το πως θα έπρεπε να λειτουργεί η αγορά, δηλαδή με έναν σχεδόν πλήρως ελεύθερο φιλελευθερισμό της αγοράς χωρίς χαλινάρι και με τελικό αποτέλεσμα να κερδίζουν λίγοι και να υποφέρουν πολλοί, είναι η κυρίαρχη δυστυχώς θεωρεία των τελευταίων 3 δεκαετιών Ο δούρειος ίππος για να γίνει αυτό το εμπνεύστηκε από τα πειράματα ψυχιάτρων τη δεκαετία του 1950. Η πρόκληση σοκ, μια φτιαχτή μεγάλη κρίση, στην κοινωνία, είναι ο μόνος τρόπος που μπορεί να φέρει μια πραγματική αλλαγή, πίστευε, έλεγε και προώθησε ο συγκεκριμένος τύπος. Δεν είναι τυχαίο που την υιοθέτησαν δικτάτορες, μεγάλες εταιρείες, πολιτικοί όπως ο Ρήγκαν, η Θάτσερ και ο Μπους...Ίσως μετά από την παρακολούθησή του σκεφτείτε και λίγο διαφορετικά τί γίνεται στην Ελλαδίτσα μας...